Chodakowska 22 w stanie krytycznym i 2 zamordowane sąsiadki

Miejscowość: Warszawa

Dzielnica: Praga Południe

Obszar MSI: Kamionek

Miejsce: Chodakowska 22 w stanie krytycznym i 2 zamordowane sąsiadki

 Jedna z najpiękniejszych kamienic Pragi Pd. doprowadzona do ruiny przez miasto i deweloperskie ku*wy

smutna historia do przeczytania tu:


warszawa.wikia.com/wiki/Dom_przy_Chodakowskiej_22

 

Kamienica ta, razem ze zburzoną już sąsiadką, zostały naruszone podczas prac przy budowie nowego bloku.

kilka słów o tym + mój komentarz

Mińska 62, niegdyś 70

Fragment artykułu Ewy Komendowskiej:

Szkoda niestety, że przy okazji niektórych inwestycji niszczona jest najwartościowsza kulturowo tkanka Kamionka. Czasem wręcz przybiera to formę tępego zwyrodnienia - jak w przypadku doprowadzenia do ruiny przez Spółdzielnię Mieszkaniową „Osiedle Młodych” dawnej Warszawskiej Fabryki Wyrobów Ołowianych i Cynowych Wojciecha Kemnitza, wybudowanej w latach 1909-11, mieszczącej się przy ul. Mińskiej 70 (przed wojną – Terespolska 24). Spółdzielnia ta otrzymała zalecenia konserwatorskie wkomponowania dwóch zabytkowych, charakterystycznych dla ceglanej zabudowy fabrycznej początku XX wieku obiektów (pawilonów) w nowoprojektowany kompleks mieszkaniowy. Jednocześnie z tym zaleceniem rozpoczęła się dewastacja znajdujących się w dobrym stanie obiektów, w których jeszcze kilka lat wcześniej prowadzona była produkcja (działała manufaktura tkacka, pracująca na zabytkowych krosnach z końca XIX wieku, należąca do spółdzielni „Ład”).

Dewastacja rozpoczęła się w 2003 roku od wyprowadzenia z fabryki ochrony. W tych okolicznościach, zamieszczona w 2005 roku na stronie internetowej „Osiedla Młodych” informacja na temat planowanej przy Mińskiej 70 inwestycji, że uwzględnia ona zalecenia „Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków i przewiduje zachowanie i wkomponowanie fragmentu historycznej zabudowy w nową architekturę” oraz, że „na płycie nad garażem, na poziomie I piętra zlokalizowany [będzie] rozległy teren zielony z częścią ogólnodostępną, z placem zabaw dla dzieci” – wydaje się wyrafinowana kpiną. Fabryki nie ma. Została całkowicie zburzona. Brzydkie bloki zdominowały okoliczną zabudowę. „Teren zielony z częścią ogólnodostępną, z placem zabaw dla dzieci” zamknięto za nieprzyjaznym, wysokim na kilka metrów, betonowym grubym murem przywodzącym na myśl getto.

Podczas prac rozbiórkowych Fabryki Wojciecha Kemnitza prowadzonych ze skandalicznym naruszeniem przepisów prawa budowlanego, kiedy to lemiesze koparek uderzając w mury fabryczne kruszyły cegły, doszło do kolejnej dewastacji. Tym razem dwóch kamienic przylegających w zabudowie zwartej do jednego z pawilonów fabrycznych. W kamienicy przy Chodakowskiej 24 (domu Wojciecha Kemnitza, wybudowanym w latach 30.) nastąpiło szereg groźnych pęknięć, co w efekcie – zważywszy, że dom ten nigdy nie był remontowany – doprowadziło do konieczności wyłączenia go z użytkowania i wykwaterowania mieszkających w nim ludzi. Nie mniej tragicznie sprawa wyglądała z piękną, ale ogromnie zdewastowaną kamienicą przy Chodakowskiej 22, którą Dzielnica wykorzystywała pod komunalny wynajem na cele mieszkaniowe i użytkowe. 

Płakać się chce, albo może raczej mordować, jak się to czyta. Można mieć tylko nadzieję, że wszystkie osoby odpowiedzialne za te rozboje urbanistyczne rychło stracą posady i pozostaną w branżowym niebycie do końca swoich dni. Oszuści i wandale - bo inaczej tego nazwać nie można. Oszukiwać i zwodzić Warszawiaków, zdewastować dwie zabytkowe kamienice, w tym jedną zamieszkałą, doprowadzając do wysiedlenia mieszkańców, zrównać z ziemią zabytkową fabrykę w dobrym stanie. A to wszystko w imię czego? Budowy nijakiego bloku i ogródka tylko na potrzeby jego mieszkańców? Są na takie procedery odpowiednie określenia, ale tutaj zostały by ocenzurowane.